محمدجعفر بن محمدابراهیم کلباسیشیخ محمدجعفر کلباسی، از علمای مجاهد ایران در قرن سیزدهم هجری بود. ۱ - معرفی اجمالیوی فرزند حاج محمد ابراهیم کلباسی بود و به نوشته آقا بزرگ تهرانی در ۱۴ رمضان ۱۲۱۹ ق در اصفهان به دنیا آمد. او نزد پدرش پرورش یافت و راه و روش برادر بزرگ و معروفش شیخ محمدمهدی کلباسی را ادامه داد و در فضل و دانش و بزرگی و تقوا و عبادت از وی پیروی کرد. ۲ - فعالیت‌های سیاسیدر ۱۲۷۳ ق که نیروهای انگلیسی به بندر بوشهر حمله کرده و آن شهر را تصرف کردند او به همراه برادرش و نیز میرسیدمحمد خاتون آبادی، حاج سید اسدالله بیدآبادی و همانند سایر علمای مشهور ایران بر ضد نیروهای انگلیسی فتوای جهاد صادر کرده و در نامه‌ای به ناصرالدین شاه آمادگی خود و مردم اصفهان را در نبرد با آنها اعلام داشت. ۳ - آثار علمیکتب زیر از تالیفات اوست: ۱. تحفه الجعفریّه در دیات، کتاب مفصل و بزرگی است. تاریخ انجام تالیف آن شب ۱۸ رمضان المبارک ۱۲۸۴ق می‌باشد. و به فارسی نوشته شده است. نسخه‌ای از آن به شماره ۱۶۷۵ در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است. ۲. رساله‌ای در احوال مرحوم سیّدحجةالاسلام و پدر بزرگوار خود که مرحوم شیخ کمال‌الدّین ابوالهدی کلباسی برادرزاده‌اش در کتاب «البدر التمّام» از آن مطالبی نقل می‌نماید. ۳. منهج الرشاد الی احکام الدّین و الایمان. تاریخ قرائت مجلّد اوّل آن ۲۳ شوال ۱۲۷۳ق است. نسخه‌ای از کتاب به خط محمدرضا نجف‌آبادی به تاریخ ۱۲۷۴ق که به وسیله مؤلف تصحیح شده است در کتابخانه آیت اللّه حاج سیدمحمدعلی روضاتی موجود است. ۴. نورالعیون فی احکام الحدود و القصاص، که ماخوذ از کتاب دیگر مؤلف تحفه الجعفریه می‌باشد و نسخه آن نزد فرزند مؤلف شیخ موسی موجود بوده است. تذکر: مؤلف رساله مختصر دیگری در احوال پدر بزرگوارش دارد که در آخر نسخه منهج الهدایه تالیف پدرش به طبع رسیده است. [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۶۲.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۲۱.
[۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۱، ص۲۸۵-۲۸۶.
[۴]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مزارات اصفهان، ص۶۸.
[۵]
روضاتی، سیدمحمدعلی، فهرست کتب خطی کتابخانه‌های اصفهان، ج۱، ص۲۲۷.
[۶]
نجفی کلباسی، محمدعلی، خاندان کلباسی، صص ۱۸۴-۱۸۷.
[۷]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۳، ص۱۸۰.
[۸]
حسینی اشکوری، سیداحمد، فهرست مرکز احیاء، ج۵، ص۹۱.
۴ - وفاتاو در روز جمعه ۲۶ محرم ۱۲۹۲ ق درگذشت و در مقبره پدرش روبروی درب شرقی مسجد حکیم اصفهان دفن شد. [۹]
گزی برخواری، عبدالکریم بن مهدی، تذکره القبور با دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص۱۰۸.
[۱۰]
موحد ابطحی، حجت، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع و حوزه علمیه اصفهان در طول تاریخ، ج۱، ص۴۸۰.
[۱۱]
موحد ابطحی، حجت، ریشه‌ها و جلوه‌های تشیع و حوزه علمیه اصفهان در طول تاریخ، ج۲، ص۴۰۰.
[۱۲]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۲۴۰-۲۴۱.
[۱۳]
سپهر کاشانی، محمدتقی، ناسخ التواریخ، سلاطین قاجاریه، ج۳، ص۱۴۰۷.
۵ - پانویس
۶ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۰. دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «محمدجعفر کلباسی». رده‌های این صفحه : تراجم | درگذشتگان سده 13 (قمری) | علمای اصفهان | علمای شیعه | علمای قرن سیزدهم | علمای مجاهد
|